Logo: Powiat Średzki Gmina Międzyrzecz

Logo: MigamMigam Logo: BIPBIP
Twoja przeglądarka nie może wyświetlić obiektu - pogoda

Informacje

01-09-2020

Ruszył Powszechny Spis Rolny

Ilustracja do informacji: Ruszył Powszechny Spis Rolny
We wtorek, 1 września, w całej Polsce rozpoczęła  się realizacja strategicznego i wyjątkowego badania, jakim jest Powszechny Spis Rolny 2020.

 
Dane zebrane w spisie rolnym służą m.in. do opracowywania programów rozwojowych polskiego rolnictwa i obszarów wiejskich. Dostarczą szczegółowych informacji o sytuacji społecznej, demograficznej i ekonomicznej rolników oraz prowadzonej przez nich produkcji rolnej. To w oparciu o te dane państwa członkowskie UE prowadzą negocjacje w obszarze kwestii związanych z rodzajem oraz wielkością dopłat do rolnictwa i obszarów wiejskich.
 
Udział w Powszechnym Spisie Rolnym jest obowiązkowy i zostanie przeprowadzony w gospodarstwach rolnych osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej.
 
18-06-2020

Nabór kandydatów na rachmistrza terenowego w powszechnym spisie rolnym w 2020 r.

Ilustracja do informacji: Nabór kandydatów na rachmistrza terenowego w powszechnym spisie rolnym w 2020 r.
Burmistrz Międzyrzecza – Gminny Komisarz Spisowy ogłasza nabór kandydatów na rachmistrza terenowego w powszechnym spisie rolnym w 2020 r.
 
 
Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728) podaje się do publicznej wiadomości informację o naborze kandydatów na rachmistrza terenowego do spisu rolnego na terenie gminy Międzyrzecz. Powszechny spis rolny odbędzie się w dniach od 01 września 2020 r. do 30 listopada 2020 r.
Naboru kandydatów na rachmistrza terenowego dokonuje się spośród osób:
  1. pełnoletnich;
  2. zamieszkałych na terenie Gminy Międzyrzecz;
  3. posiadających co najmniej średnie wykształcenie;
  4. posługujących się językiem polskim w mowie i piśmie;
  5. które nie były skazane za umyśle przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
Dodatkowe umiejętności:
  1. biegła znajomość obsługi komputera;
  2. praktyczna umiejętność korzystania z map cyfrowych;
  3. pełna sprawność fizyczna;
  4. komunikatywność i umiejętności interpersonalne (łatwe nawiązywanie kontaktów, skuteczne komunikowanie się, asertywność);
  5. obowiązkowość, rzetelność, staranność oraz umiejętność organizacji własnej pracy;
  6. prawo jazdy kat. B.
 
Ważna informacja !

Nabór kandydatów na rachmistrza spisowego ogłoszony przez Burmistrza jest pierwszym etapem naboru. Osoby wybrane w pierwszym etapie zobligowane są do wzięcia udziału w szkoleniu z zakresu metodologii i organizacji spisu oraz w warsztatach nt. posługiwania się urządzeniami mobilnymi i zainstalowanymi na nich aplikacjami. Kandydat, który nie wziął udziału w całości szkolenia, nie może przystąpić do egzaminu kończącego szkolenie.
Drugim etapem naboru jest powołanie rachmistrza przez zastępcę właściwego wojewódzkiego komisarza spisowego na wniosek Gminnego Komisarza Spisowego po uzyskaniu pozytywnej oceny z egzaminu kończącego szkolenie oraz po złożeniu pisemnego przyrzeczenia o treści określonej w art. 12 ustawy o statystyce publicznej.
 
TERMIN SKŁADANIA OFERT: od 15 czerwca 2020 r do 8 lipca 2020 r.
Wymagane dokumenty:
1)    Zgłoszenie swojej kandydatury z podaniem:  
– imienia i nazwiska,
– adresu zamieszkania,
– telefonu,
– adresu email.
2)    Oświadczenie o spełnianiu wymagania pkt. 1-4 kandydata na rachmistrza terenowego składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Oświadczenie winno zawierać klauzulę o treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia” (oświadczenie w załączeniu).
3)    Oświadczenie o spełnianiu wymogu niekaralności, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (oświadczenie w załączeniu).
 
Miejsce składania ofert:
Urząd Miejski w Międzyrzeczu
ul. Rynek 1, 66–300 Międzyrzecz
Wymagane dokumenty należy składać w formie pisemnej osobiście lub przesłać pocztą (liczy się data wpływu dokumentów do Urzędu) z dopiskiem: „Zgłoszenie kandydata na rachmistrza terenowego w Powszechnym Spisie Rolnym 2020”.
 
Dokumenty, które wpłyną do Urzędu po wyżej określonym terminie lub będą niekompletne – nie będą rozpatrywane.
Do pobrania: 
  1. zgłoszenie i oświadczenie (pkt 1-4)
  2. oświadczenie o niekaralności
  3. oświadczenie (pkt 6-11)
  4. klauzula informacyjna – przetwarzanie danych osobowych
18-06-2020

Zarządzenie burmistrza Międzyrzecza

Ilustracja do informacji: Zarządzenie burmistrza Międzyrzecza
Zarządzenie z dnia 8 czerwca 2020 r. w sprawie powołania Gminnego Biura Spisowego i wyznaczenia Zastępcy Gminnego Komisarza Spisowego w Gminie Międzyrzecz.

Na podstawie art. 16 ust. 4, art. 18 ust 1 pkt 2 i art. 19 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1728) zarządzam, co następuje:
 
§ 1. 1 Tworzy się Gminne Biuro Spisowe w Gminie Międzyrzecz, zwanej dalej „Biurem”, do realizacji prac spisowych w rozumieniu ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728) , na terenie Gminy Międzyrzecz.
2. W skład Biura wchodzą: 1) Tomasz Markiewicz – Zastępca Gminnego Komisarza Spisowego. 2) Natalia Pilarczyk – Członek Gminnego Biura Spisowego, pełniący funkcję Koordynatora, 3) Małgorzata Szahun – Członek Gminnego Biura Spisowego, 4) Dorota Nowak – Członek Gminnego Biura Spisowego.
 
§ 2. Siedzibą Biura jest Urząd Miejski w Międzyrzeczu, przy ul. Rynek 1, który to Urząd zapewnia obsługę organizacyjną Biura.
 
§ 3. Biuro realizuje zadania dla gminy, określone w art. 19 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r.
 
§ 4. 1 Za organizację Biura odpowiada Koordynator, wskazany w §1, a ogólnie kierownictwo nad Biurem Sprawuje Gminny Komisarz Spisowy. 2. Zastępca Wojewódzkiego Komisarza Spisowego nadzoruje pracę Biura w zakresie przestrzegania przepisów ustawy, wskazanej w 1 ust. 1.
 
§ 5. Biuro działa w zakresie od dnia 08 czerwca 2020 r. do 08 stycznia 2021 r.
 
§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania
18-05-2020

W Kuźniku postanie plac zabaw i mini-siłownia

Ilustracja do informacji: W Kuźniku postanie plac zabaw i mini-siłownia
Mamy dobrą informację dla mieszkańców Kuźnika. Zwłaszcza dla najmłodszych. Za kilka tygodni na działce przy drodze do wsi Skoki postanie plac zabaw i mini-siłownia plenerowa. Kolejne w gminie miejsce rekreacji wybudowane zostanie dzięki unijnej dotacji.
 
 
Plac zabaw z urządzeniami rekreacyjno-sportowymi powstanie przy wiatach, które wybudowano w ostatnich latach na zachodnich rogatkach tej urokliwie położonej wsi. W czwartek, 14 maja, przedstawiciele gminy – m.in. burmistrz Remigiusz Lorenz, kierownik Wydziału Realizacji Inwestycji Sylwester Suchowski i sołtys Kuźnika Irena Klepczarek -  przekazali plac budowy właścicielowi firmy ze Skwierzyny, który wygrał konkurs ofert na realizację tej inwestycji.
 
- To nasza kolejna inwestycja na terenach wiejskich. Zapłacimy za nią niespełna 50 tysięcy złotych – wylicza R. Lorenz.
Burmistrz podkreśla, że plac zabaw powstanie dzięki dotacji z unijnego Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, którą gmina dostała z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubuskiego. – Dostaliśmy prawie 37 tysięcy złotych – dodaje.
 
Zadowolenia nie kryje sołtys Kuźnika. - Jesteśmy bardzo zadowoleni. Czekaliśmy na to od wielu lat. Cieszy nas również to, że burmistrz docenił działania sołectwa. Między innymi to, że zdobyliśmy pieniądze na budowę wiat, a ostatnio sami wylaliśmy posadzkę, a potem wybudowaliśmy na niej budynek gospodarczy – komentuje Irena Klepczarek.
 
Zgodnie z umową plac zabaw ma być gotowy do lipca. Wykonawca zapewnia jednak, że zakończy inwestycję w ciągu kilku najbliższych tygodni. – Mamy nadzieję, że do tego czasu Główny Inspektor Sanitarny zniesie zakaz korzystania z takich obiektów – dodaje burmistrz. 
04-09-2019

Plon przyniosą, plon…

Ilustracja do informacji: Plon przyniosą, plon…
Mieszkańcy Kalska będą gospodarzami gminnych dożynek. Rolnicy i ich goście będą świętować zakończenie zbiorów już w najbliższą sobotę, 7 września, w Kalsku.

Zapraszamy mieszkańców na gminne dożynki, które odbędą się w sobotę, 7 września, na placu w Kalsku. Uroczystość rozpocznie msza święta w intencji rolników, która odprawiona zostanie o godz. 15.00 w kościele pw. Św. Bartłomieja Apostoła. Podczas nabożeństwa poświęcone zostaną wieńce dożynkowe i chleb wypieczony z tegorocznego ziarna. Po jego zakończeniu rolnicy i ich goście przejdą korowodem na plac, gdzie o godz. 16.30 rozpocznie się dożynkowy ceremoniał.
 
Artystycznym akordem imprezy będą występy zespołów Pod Gruszą, Gold, Trans, Echo z Międzyrzecza, Echo ze Skwierzyny, Nietoperzanie, Kęszyczanki, Ale Babki oraz Artystycznych Form Ruchu, Międzyrzeckiego Chóru kameralnego i Chóru Piccolo.
Gry i zabawy dla dzieci prowadzić będą animatorzy z Dworca Tworca. W programie także turniej strzelecki o puchar burmistrza Remigiusza Lorenza oraz konkurs na najpiękniejszy wieniec dożynkowy.
 
 
Mieszkańców zaprasza burmistrz Remigiusz Lorenz, sołectwo Kalsko i pracownicy Międzyrzeckiego Ośrodka Kultury.
 
Archiwalne zdjęcie z gminnych dożynek w Wyszanowie w 2018 r.
 
10-06-2019

Skąd są najlepsi strażacy? Z Kaławy oczywiście! [ZDJĘCIA, WIDEO]

Ilustracja do informacji: Skąd są najlepsi strażacy? Z Kaławy oczywiście! [ZDJĘCIA, WIDEO]
Ochotnicy z Kaławy wygrali zawody pożarnicze jednostek OSP z gminy Międzyrzecz, rozegrane w sobotę w Bukowcu. Drugie miejsce wywalczyła Gorzyca, a trzecie gospodarze z Bukowca.

W gminnych zawodach sportowo-pożarniczych wystartowało siedem drużyn, reprezentujących jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej z gminy Międzyrzecz. W szranki stanęła też drużyna młodzieżowa z Kaławy oraz żeńska z Bukowca.
 
Strażacy rywalizowali w biegu sztafetowym, podczas którego musieli sforsować kilka przeszkód, a pałeczką była prądownica. Kolejną odsłoną było ćwiczenie bojowe. Zawodnicy musieli odpalić motopompę, rozwinąć węże, a na koniec strącić strumieniem wody trzy pachołki i wprawić w ruch obrotowy wiatraczek.
 
Strażacy rywalizowali w biegu sztafetowym, podczas którego musieli sforsować kilka przeszkód, a pałeczka była prądownica. Kolejnym wyzwaniem  dla strażaków było ćwiczenie bojowe, które było jednocześnie sprawdzianem ich przygotowania do akcji ratowniczo-gaśniczych. Zawodnicy musieli odpalić motopompę, rozwinąć węże, a na koniec strącić strumieniem wody trzy pachołki i wprawić w ruch obrotowy wiatraczek.
 
Ostatnią odsłoną manewrów była musztra. Ogromną sympatię publiczności, zawodników i organizatorów zdobył sześcioletni Mikołaj, który dokooptował do zespołu z Wyszanowa i dzielnie wykonywał rozkazy dowódcy Jarosława Tomaszewskiego.
 
Wygrali strażacy z Kaławy, którzy od lat są liderami gminnych turniejów (prezes Andrzej Obst). Drugie miejsce zajęła drużyna z Gorzyca (prezes Arkadiusz Madzelan), a trzecia z Bukowca (prezes Krzysztof Toczek).
 
W sobotę, 15 czerwca, w Świebodzinie odbędą się zawody wojewódzkie. Gminę Międzyrzecz i powiat międzyrzecki będą na nich reprezentować strażacy z Kaławy, którzy wybrali we wrześniu ub.r. zawody powiatowe.
 
Jak zaznacza burmistrz Remigiusz Lorenz - prezesem miejsko-gminnego zarządu OSP RP, straż ochotnicza to największa organizacja społeczna w gminie.
 
– Strażacy nie tylko ratują ofiary pożarów i wypadków, ale aktywnie uczestniczą w życiu lokalnych społeczności. Organizują rozmaite imprezy i zawsze są gotowi nieść pomoc potrzebującym. Należy się im za to ogromny szacunek – podkreślał burmistrz Remigiusz Lorenz.
 
06-11-2015

Sołectwa

Bobowicko (niem. Bobelwitz), miejscowość położona ok. 3 km na wschód od Międzyrzecza nad jeziorem Bobowicko. W przeszłości wieś miała charakter prywatny, a jej właścicielami były rody szlacheckie, między innymi von Kalckreuth oraz Dziembowskich. Do dziś zachował się pokaźnych rozmiarów kompleks dworski z pałacem oraz zabudowaniami gospodarczymi z XVIII/XIX wieku, które rozciągają się na półwyspie jeziora. Współcześnie Bobowicko jest jedną z większych miejscowości na terenie gminy. Od wielu lat działa tutaj Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Zesłańców Sybiru.
 
 
 
Bukowiec (niem. Bauchwitz), miejscowość położona ok. 12 km na południowy-wschód od Międzyrzecza. Bukowiec ma bogatą historię związaną z okolicznymi rodami szlacheckimi: Bukowieckich, Szlichtingów, Unrugów, Kalckreuthów, Gerssdorfów. Spuścizna tych rodów to między innymi pozostałości po rozległym kompleksie dworskim i folwarcznym wraz z bardzo cennym założeniem parkowym, liczącym około 18 ha powierzchni i położonym w rozległej dolinie. Do 1978 roku w Bukowcu znajdował się drewniany kościół z poł. XVI wieku, który został zniszczony pożarem. 
 
 
 
Gorzyca (niem. Ober Görzig), wieś położona ok. 4 km na zachód od Międzyrzecza, przy szlaku kolejowym w kierunku Sulęcina. W Gorzycy, obok dawnych zabudowań dworskich z XVIII wieku (obecnie remontowanych) zachował się cenny kościół ryglowy, wybudowany w 1736 roku, a także interesująca drewniana dzwonnica szkieletowa z przełomu XVIII/XIX wieku. Gorzyca znajduje się w obrębie interesującego krajobrazu o dużych walorach przyrodniczych. W sąsiedztwie wsi przepływa Obra, znajdują się tu również gospodarstwa agroturystyczne.
 
 
 
Jagielnik to niewielka wieś sołecka (sołectwo utworzono 30 października 2014 roku). Wcześniej osiedle było częścią sołectwa Święty Wojciech. Jagielnik położony jest po zachodniej stronie Międzyrzecza ok. 500 m od granic miasta przy drodze wojewódzkiej nr 137 w kierunku Słubic i Frankfurtu nad Odrą. Sołectwo od miasta dzieli droga ekspresowa S3. Większość zabudowań powstała tutaj po II wojnie światowej. Jedynie kilka zabudowań folwarcznych po południowej stronie wsi jest starsza - był to tzw. majątek miejski, oznaczony na mapach jako "Stadtgut". Na mapach z okresu międzywojennego nie ma tutaj żadnych innych poważniejszych zabudowań. Na planie gruntów miejskich tzw. plan Harnisza z 1780 roku, na terenie dzisiejszego sołectwa znajdowały się grunty orne należące do zamku oraz do bogatszych mieszczan, ponadto były tu ziemie probostwa św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu. Tym niemniej ciekawostką jest fakt, że właśnie w tym rejonie zaznaczono miejską szubienicę. Już w tym okresie tzw. „Droga Frankofortska” - jak nazywano ówczesny szlak wychodzący na zachód od miasta, obsadzona była aleją drzew. W państwie pruskim po 1793 roku, droga ta zyskała status głównej drogi krajowej oraz drogi pocztowej. Na zachód od wsi położony jest cmentarz miejski, natomiast po stronie północnej przepływa rzeka Obra. 
 
Kalsko (niem. Kalzig), to niewielka miejscowość, dawna własność klasztoru cysterskiego w Bledzewie, której dziedzictwo określa przede wszystkim ryglowy, barokowy kościół z bogatym wyposażeniem, pochodzącym z 1683 roku. Wieś położna jest przy drodze do sanktuarium maryjnego w Rokitnie. Około 2 km od miejscowości w kierunku Rokitna, znajdują się dwa jeziora: Lubikowo i Rokitno, mające duże walory turystyczne. nych zabudowań dworskich z XVIII wieku (obecnie remontowanych) zachował się cenny kościół ryglowy, wybudowany w 1736 roku, a także interesująca drewniana dzwonnica szkieletowa z przełomu XVIII/XIX wieku. Gorzyca znajduje się w obrębie interesującego krajobrazu o dużych walorach przyrodniczych. W sąsiedztwie wsi przepływa Obra, znajdują się tu również gospodarstwa agroturystyczne.
 
 
 
Kaława (niem. Kalau), położona jest w odległości 9 km na południe od Międzyrzecza. To dawna własność cystersów z Paradyża, określona średniowiecznym rodowodem. W miejscowości zachował się interesujący kościół pw. św. Mikołaja, który pierwotnie miał charakter gotycki, a następnie został przebudowany w stylu barokowym. Wewnątrz, do dziś znajduje się ciekawe neogotyckie wyposażenie. W sąsiedztwie kościoła zachowały się również interesujące figury przydrożne. Kaława zalicza się do większych miejscowości na terenie gminy.budowany w 1736 roku, a także interesująca drewniana dzwonnica szkieletowa z przełomu XVIII/XIX wieku. Gorzyca znajduje się w obrębie interesującego krajobrazu o dużych walorach przyrodniczych. W sąsiedztwie wsi przepływa Obra, znajdują się tu również gospodarstwa agroturystyczne.
 
 
 
Kęszyca (niem. Kainscht), ok. 5 km na południowy zachód od Międzyrzecza, obecnie niewielka miejscowość, dawniej była stosunkowo dużą wsią, gdzie znajdowały się dwa kościoły. W okresie średniowiecznym wieś była własnością biskupstwa lubuskiego, a następnie należała do dóbr zamkowych w Międzyrzeczu. W latach 30. XX wieku wybudowano tu kościół protestancki, obok istniejącego do dziś kościoła katolickiego z XVIII wieku. Ze względu na budowę fortyfikacji Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, przed II wojną światową część ludności została przesiedlona do nowych miejsc. Po wojnie wieś włączono natomiast na krótko do poligonu. Obecnie w Kęszycy spotkać można wiele ruin, które są pozostałością po historii z połowy XX wieku. Zniszczeniu uległ również protestancki kościół. Dziś w jego miejscu pozostał jedynie pusty plac, z dawnym murem ogradzającym to miejsce. W bezpośrednim sąsiedztwie wsi znajdują się obiekty Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. 
 
 
 
Kęszyca Leśna (niem. Regenwurmlager), ok. 7 km na południowy zachód od Międzyrzecza. Niemiecka nazwa obecnej wsi, a dawniej koszar wojskowych wzięła się od obozu budowniczych fortyfikacji (Obóz Dżdżownic).  Tak też nazywano przepływający w pobliżu wijący się potok, zwany obecnie Strugą Jeziorną. Dzieje tej miejscowości związane są przede wszystkim z militarną przeszłością okolic Międzyrzecza. Po II wojnie światowej utworzono tu radzieckie koszary, które przetrwały aż do wycofania się wojsk radzieckich z Polski na początku lat 90. XX wieku. Do dziś w miejscowości znajduje się dużych rozmiarów pomnik łącznościowca, który przypomina o radzieckiej przeszłości „Gródka”, jak nazywano tą miejscowość po wojnie.  W sąsiedztwie wsi znajduje się jezioro o dużych walorach przyrodniczych.
 
 
 
Kuligowo (niem. Kulkau), ok. 7 km. na północny wschód od Międzyrzecza. Wieś jest dawną własnością biskupią z Pszczewa. Jest to niewielka osada położona na wschodnim brzegu jeziora Żołwin, przy atrakcyjnej dla rowerzystów drodze do Pszczewa. 
 
 
 
Kursko (niem. Kurzig), ok. 12 km na zachód od Międzyrzecza. Obecnie wieś składa się dwóch części, tzw. Stare Kursko - dawna własność szlachecka oraz tzw. Nowe Kursko, które powstało w latach 30. XX wieku jako miejsce, gdzie przesiedlano ludność z terenów budowy fortyfikacji Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. Na terenie Starego Kurska zachowało się cenne eklektyczne założenie pałacowo-parkowe, położone malowniczo na zboczu jeziora. W ostatnich latach, pałac poddany został pracom remontowym i stanowi obecnie ozdobę okolicy. Przez miejscowość przebiega linia kolejowa w kierunku Sulęcina. W Kursku podczas budowy umocnień Niemcy urządzili tzw. „pancerną stację”, gdzie przeładowywano materiały budowlane i transportowano je do miejsc budowy. W okolicach wsi zachowały się dwa interesujące wiadukty kolejowe, nadto obiekty Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego.
 
 
 
Kuźnik i Skoki (niem. Kupfer=Mühle oraz Heide=Mühle), ok. 3 km na wschód od Międzyrzecza. Młyn Kuperny albo Kuźnica związana z tradycyjnym młynem, ale także z kuźnicą metali, należał wraz z sąsiednimi Skokami do dóbr zamkowych w Międzyrzeczu. Zarówno w Kuźniku, jak też w Skokach zachowały się budynki po dawnych urządzeniach do mielenia, napędzanych wodą. Obie wsie tworzące jedno sołectwo położone są na atrakcyjnym terenie leśnym, nad jeziorem Bukowieckim i rzeką Paklicą.  Kilka kilometrów na wschód od Skoków, w lesie znajduje się tzw. Pomnik Wilka. Okolice Kuźnika i Skoków to cenione tereny przez grzybiarzy.
 
 
 
Nietoperek (niem. Nipter), ok. 3 km. na południe od Międzyrzecza. Wieś o średniowiecznym rodowodzie, należała do dóbr zamkowych w Międzyrzeczu. W Nietoperku znajduje się osobliwe lapidarium, gdzie zgromadzono kamienie z dawnej wieży Bismarcka, która znajdowała się w sąsiedztwie wsi.  Warto też wskazać, że w latach 20. XX wieku niedaleko miejscowości funkcjonowało sanatorium zwane Charlottenhof. Do dziś zachowały się pozostałości po założeniu parkowym. W okolicach Nietoperka, położonego w bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu Nietoperzy znajdują się największe i najciekawsze schrony niemieckich fortyfikacji MRU. W niedużej odległości od wsi, przy drodze w kierunku do Międzyrzecza znajdują się dwa jeziora.  
 
 
 
Pieski (niem. Pieske), ok. 10 km na zachód od Międzyrzecza. Dawne Pieski były własnością szlachecką, między innymi rodu Unrugów. Dominantą wsi jest neoklasycystyczny kościół. U zbiegu dróg w kierunku Sulęcina i Zarzynia, zachowały się również pozostałości po dawnym folwarku szlacheckim, z ciekawymi przykładami zabudowy gospodarczej. W czasach świetności tego majątku, od strony południowej przylegał do dworu rozległy park i ogród. 
 
 
 
Pniewo, ok. 11 km. na południe od Międzyrzecza. Jest to jedna z najmniejszych miejscowości na terenie gminy, ale zarazem zalicza się do najbardziej znanych, z racji obiektów Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego oraz Muzeum Fortyfikacji i Nietoperzy. W Pniewie przed jednym z obiektów - Pzw. 717, znajduje się wejście do podziemnej trasy turystycznej.
 
 
 
Szumiąca (niem. Schündelmühl), dawna własność klasztoru cysterskiego w Paradyżu, młyn klasztorny. Jest to niewielka miejscowość położona w wilgotnej dolinie Paklicy oraz na terenie rozległych kompleksów leśnych. W miejscowości znajduje się neogotycki kościół pw. św. Józefa. Na południowy-wschód od wsi w lasach znajduje się bardzo interesujący rezerwat przyrody tzw. „Czarna Droga”, gdzie chroni się kompleks lasu pierwotnego. Przez Szumiącą przebiega szlak kajakowy w kierunku jeziora Wyszanowskiego, są to również atrakcyjne tereny dla rowerzystów. 
 
 
 
Święty Wojciech (niem. Georgsdorf), ok. 3 km. na północny-zachód od Międzyrzecza. Wieś pierwotnie w XI wieku wchodziła w kompleks grodowy w Międzyrzeczu, a następnie stała się dobrem pszczewskiej domeny biskupów poznańskich. Wedle wszelkich źródeł, to najprawdopodobniej w sąsiedztwie obecnej wsi znajdował się erem Pięci Braci Międzyrzeckich, którzy zostali zamordowani w 1003 roku i obecnie są czczeni jako Pierwsi Męczennicy Polski. W centrum wsi, na niewielkim wyniesieniu ponad brzegiem Obry, znajduje się niewielki kościół ryglowy - kaplica z XVIII wieku.  
 
 
 
Wysoka (niem. Hochwalde), ok. 15 km na południowy-zachód od Międzyrzecza. Wysoka położona jest na półwyspie jeziora Paklicko Małe. Najważniejszym zabytkiem w miejscowości jest barokowy kościół z XVIII wieku, z niepowtarzalnym wyposażeniem snycerskim oraz polichromiami. Dobra te były fundowane przez paradyskich cystersów, do których wieś ta należała do początków XIX wieku.  Wysoka jest również związana z fortyfikacjami Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. W sąsiedztwie wsi znajdują się obiekty należące do systemu umocnień, a także w skarpie nad jeziorem, pozostałości  po dawnych obozach pracy. Niedaleko wsi znajduje się również tzw. główny wjazd do podziemi MRU. Okolice Wysokiej ze względu na pofałdowany teren, należą do bardzo atrakcyjnych pod względem krajobrazowym. To także cenne tereny dla rowerzystów. 
 
 
 
Wyszanowo (niem. Wischen), ok. 9 km. na południowy-wschód od Międzyrzecza. Dominantą i najcenniejszym zabytkiem wsi jest barokowy kościół z 1792 roku, wewnątrz którego znajduje się cenne barokowe wyposażenie, pochodzące z dawnego kościoła jezuickiego w Międzyrzeczu. W sąsiedztwie kościoła rośnie pomnikowa, około 200 letnia lipa. Do dziś zachował się również neoklasycystyczny dwór i zabudowania folwarczne, które do 1945 roku były własnością dawnego majątku junkierskiego. Wcześniej, do początków XIX wieku wieś była własnością cysterską.  Na zachód od miejscowości rozciągają się dwa jeziora: Wyszanowskie i Bukowieckie, natomiast wokół znajdują się rozległe kompleksy leśne. Okolice Wyszanowa są cenione przez grzybiarzy i rowerzystów. 
 
 
 
Żołwin (niem. Solben), ok. 5 km. na północny-wschód od Międzyrzecza. Niewielka miejscowość nad Obrą i jeziorem Żółwin, należąca dawniej do zamkowego majątku w Międzyrzeczu. Przez wieś przebiega droga w kierunku Pszczewa, która jest chętnie uczęszczana przez rowerzystów. Okolice Żółwina to także cenne tereny wędkarskie.